Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ 24 ΦΛΕΒΑΡΗ


Και για όσους αμφιβάλλουν ακόμη ας ρίξουν μια ματιά παρακάτω

ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ ΤΟΥΣ = Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΜΑΣ

«ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΡΠΑΝΕ ΤΟ ΨΩΜΙ ΑΠ’ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ
κηρύχνουν τη λιτότητα.
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα
ζητάν θυσίες.
Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους
για τις μεγάλες εποχές που θα ‘ρθουν.»
Μπέρτολτ Μπρέχτ

“Επιτέλους”! Αυτό αναφώνησε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δημ. Δασκαλόπουλος, μετά το πρόσφατο διάγγελμα του πρωθυπουργού. Ενθουσιάστηκε από τη σκληρότητα των μέτρων που εξαγγέλθηκαν. Τώρα που μπήκαμε σε επιτήρηση θα πλέει σε πελάγη ευτυχίας. Τον περασμένο Οκτώβριο βρέθηκε σε μια έκθεση στο Λονδίνο κι αγόρασε ένα πίνακα 1,5 εκατ. $. Όσα θα βγάλει ένας εκπαιδευτικός δουλεύοντας 60 χρόνια ή ένας εμποροϋπάλληλος δουλεύοντας 80 χρόνια ! Είναι να μη χαίρεται με τη σκληρή λιτότητα (των εργαζομένων) και με την επιτήρηση;

Στην ελληνική κοινωνία υπάρχει συσσωρευμένος τεράστιος πλούτος κι εμείς πρέπει πάλι να πληρώσουμε για χρέη που ποτέ δεν δημιουργήσαμε. Τα ταμεία είναι άδεια αλλά και οι τσέπες μας επίσης.
Τα τελευταία 12 χρόνια το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 60%. Αφού το δικό μας – των εργαζομένων – εισόδημα δεν αυξήθηκε καθόλου, ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΟΛΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ;
30.000 ελληνικές οικογένειες διαθέτουν στα τμήματα private banking των τραπεζών περίπου 50 δις € ενώ άλλα 40 δις έχουν καταθέσει έλληνες πολίτες στο εξωτερικό. Μάλλον δημόσιοι υπάλληλοι θα ‘ναι…
Μόνο οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες είχαν κέρδη: 11,8 δις € το 2009, 10 δις το 2008 και 11,3 δις το 2007. Η Εθνική Τράπεζα την τελευταία πενταετία είχε κέρδη 6,3 δις €. Το 2009 η ΔΕΗ πραγματοποίησε κέρδη 1,1 δις ενώ προέβλεπε ο προϋπολογισμός της 531 εκατ. €.
Ελληνικές επιχειρήσεις (υπολογίζονται 4.000) έχουν επενδύσει σχεδόν 20 δις € στο εξωτερικό, από τα οποία τα 16 δις στα Βαλκάνια.
Την τετραετία 2004 – 2008 χαρίστηκαν πάνω από 9 δις € σε περίπου 50.000 επιχειρήσεις ( τα 5,1 δις από τη μείωση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών από 35% σε 25% και 3,5 δις από τις δυο ρυθμίσεις περαίωσης ανέλεγκτων χρήσεων.)
Κάθε χρόνο οι καταναλωτές πληρώνουν και οι επιχειρήσεις εισπράττουν αλλά δεν αποδίδουν περί τα 6 με 6,5 δις € από ΦΠΑ.
Η εισφοροδιαφυγή φτάνει τα 8 δις € ετησίως και πάνω από 5.000 επιχειρήσεις οφείλουν 31 δις € στο δημόσιο. Υπάρχουν 10.000 υπεράκτιες (offshore) εταιρείες ελληνικών συμφερόντων που διακινούν γύρω στα 500 δις € και το δημόσιο χάνει ετησίως από φόρους 6 δις.

Οι έλληνες εφοπλιστές αγόρασαν το 2009 -χρονιά κρίσης- 164 μεταχειρισμένα πλοία διαθέτοντας 3,16 δις $. Μικρό ποσό για τους εφοπλιστές. Ο ελληνικός εφοπλισμός ελέγχει σχεδόν το 20% του παγκόσμιου στόλου και το 40,9% της κοινοτικής ναυτιλίας. Αν και αποτελεί παγκόσμια δύναμη στηρίζεται σημαντικά από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Η Εθνική Τράπεζα τους έχει δανείσει 3,5 δις €, η Πειραιώς 2 δις € κι ακολουθούν οι υπόλοιπες. Με τις δικές μας, τις λαϊκές αποταμιεύσεις–καταθέσεις οι τράπεζες χρηματοδοτούν το «θαύμα» της ελληνικής ναυτιλίας.
Κι επειδή είμαστε παραδοσιακά ναυτική χώρα δεν θα μπορούσε να υστερούμε και σε κότερα, θαλαμηγούς κλπ. Οι Θόδωρος και Γιάννα Αγγελοπούλου πούλησαν τη θαλαμηγό τους -που ήταν η καλύτερη στη χώρα- κι αγόρασαν ένα υπερσύγχρονο mega yacht μήκους 85,6 μέτρων κι αξίας 150 εκατομ. $. Ο εφοπλιστής Προκοπίου έχει παραγγείλει θαλαμηγό 106 μέτρων και αξίας πάνω από 100 εκατ.$. Ο Π. Δράγνης έχει κότερο 82 μέτρα. Έχει γραφτεί ότι η θαλαμηγός του Μελισσανίδη κοστίζει 65 εκ., του Κούστα 60 εκ., του Βαφειά το ίδιο κι ακολουθούν άλλοι με ακριβότερα κι άλλοι με φθηνότερα κότερα, όπως Κοπελούζος, Πατέρας, Τσάκος, Αλαφούζος, Δημ. Κωστόπουλος, Ρέστης, Βασιλάκης, Κοντομηνάς, Μαρινόπουλος κλπ.
Ο Σπ. Λάτσης νοικιάζει την 117 μέτρων «Τurama», σε μη έχοντες κότερο επιχειρηματίες, αντί 90.000 € τη μέρα !
Μη νομίσετε ότι υστερούμε και στον αέρα. γιατί 220 ιδιωτικά αεροπλάνα είναι καταγεγραμμένα. Η Μαρ. Λάτση έχει 3 ιδιωτικά τζετ (Boeing 757, Boeing 737 και Gulfstream IV), o Βγενόπουλος 2 (Cesna και Falcon 900), o M. Κυριακού ένα και καλό αξίας 50 εκ., ο Ρέστης ένα των 47 εκ., ο Κόκκαλης, ο Μελισσανίδης, ο Τσακίρης, ο Μαρινάκης, ο Θοδ. κι η Γ. Αγγελοπούλου και πολλοί άλλοι. Τα έξοδα συντήρησης ενός τέτοιου αεροσκάφους φτάνουν το χρόνο 1 με 1,5 εκατ. € !
Ο Λ. Λαυρεντιάδης ξόδεψε το Δεκέμβρη 70 εκ. € κι αγόρασε το 31,3% της Proton Bank αφού πρωτύτερα είχε δώσει 36 εκ. για το 50% του γηπέδου Καραϊσκάκη και άλλα 86 εκ. για να επαναγοράσει τη «Νεοχημική», από την πολυεθνική Carlyle. Έδωσε και κάτι «ψιλά» για ν’ αποκτήσει μερτικό σε κάποια από τα μεγαλύτερα ΜΜΕ της χώρας (13,53% στον Πήγασο, που ελέγχει ΜEGA και Έθνος, 9,62% στην Ελευθεροτυπία, κι ελέγχει Flash 9.61, Espresso, City Press, Αthens News, Σφήνα, Ισοτιμία κλπ). Ο Β. Ρέστης αγόρασε το πιο αναγνωρίσιμο τουριστικό αξιοθέατο του Μαυροβουνίου, το νησάκι του Αγ. Στεφάνου, ξοδεύοντας 30 εκ. € και σχεδιάζει να επενδύσει 50 εκ. χτίζοντας βίλες σε αυτό.
Έρευνα του Hotels.com (καλοκαίρι 2009) έδειξε πως η ακριβότερη σουίτα στον κόσμο νοικιάζεται 50.000$ και είναι στο Grand Resort στο Λαγονήσι!!!
Σύμφωνα με στοιχεία του ΕΟΤ, από το Μάρτη του 2005 ως τον Οκτώβρη του 2009, είχαν υπαχθεί στον αναπτυξιακό νόμο (Ν. 3290/04) 1790 επενδύσεις ξενοδόχων προϋπολογισμού 5,7 δις € και επιδοτήθηκαν με 2,5 δις €. Δηλαδή το 44% ήταν από δικά μας λεφτά. Τζάμπα επενδυτές με τις δικές μας καταθέσεις στις τράπεζες.
Πάνω που πήγαν να μας πείσουν πως «δεν υπάρχει σάλιο» και λίγο μετά την ανακοίνωση της επιτήρησης, πληροφορηθήκαμε ότι αγοράζουμε 6 γαλλικές φρεγάτες κόστους 2,5 δις €, για να υπερασπίζουν τα «εθνικά μας δίκαια» ανοιχτά της Σομαλίας και στον Περσικό κόλπο.

Δεν αναφέρομαι καθόλου στις μίζες και στα σκάνδαλα όπως Siemens, Βατοπέ(αι)δι, δομημένα ομόλογα, διαγραφή προστίμου 5,5 δις € της «Ακρόπολης», γιατί είναι γνωστά. Άλλωστε έχει επιληφθεί κι η ελληνική …«δικαιοσύνη». Ούτε στα 28 δις € που τέθηκαν στη διάθεση των τραπεζών και τώρα τα χρησιμοποιούν για να δανείσουν το κράτος σαν κοινοί τοκογλύφοι.

Μπορεί να ζούμε όλοι στην ίδια χώρα αλλά είμαστε δυο διαφορετικές χώρες, δυο διαφορετικοί και αντίθετοι κόσμοι. Δυο κόσμοι μέσα στην ίδια χώρα.
Από τη μια ο κόσμος μας: ανεργία, απολύσεις, τρομοκρατία κι εξευτελισμοί στους χώρους δουλειάς, ανασφάλιστη εργασία, μερική απασχόληση, προσωρινή απασχόληση, συντάξεις των 400€ , μισθοί των 700 €, σύνταξη στα 67, δάνεια και κάρτες, τα φροντιστήρια των παιδιών, η βενζίνη στα 1,4 €, ο 14ος μισθός που κόβεται, η κατάργηση των συμβάσεων, ο φόβος κι η αγωνία για το αύριο.
Κι απ’ την άλλη ο κόσμος τους: τραπεζίτες, επενδυτές, golden boys, βιομήχανοι κι εφοπλιστές, πολυτελείς επαύλεις, ιδιωτικά τζετ, θαλαμηγοί, χειροποίητες Bentley και θηριώδη Hummer, διαμάντια και τσάντες Luis Vitton και Hermes, η Μύκονος, το Κολωνάκι και η Εκάλη, σαλέ και σούσι μπαρ, χαριτωμένοι μόδιστροι και «καλλιτεχνάδες διανοούμενοι λινάτσες», όπως λένε κι οι Active Member. Ένας κόσμος σπατάλης, χλιδής, σαπίλας και παρακμής.

Τελικά λεφτά υπάρχουν αλλά όχι για μας. Είναι δικά μας αλλά δεν είναι για μας. Εμείς τα «γεννήσαμε» αλλά δε μας ανήκουν. Φταίμε όμως κι εμείς γιατί όπως λέει κι η παροιμία «αν δεν εγονάτιζε η καμήλα δεν τηνε φορτώνανε».
Η επίθεση που δεχόμαστε από ΠΑΣΟΚ – ΝΔ –ΕΕ και κεφαλαιοκράτες (διεθνείς και εθνικούς) δε θα σταματήσει ποτέ από μόνη της. Τώρα πρέπει να αναχαιτίσουμε την επίθεση, τώρα να διεκδικήσουμε αναδιανομή του πλούτου από τη ληστρική Ε.Ε. του κεφαλαίου.
Για να επιστρέψει πάνω από την Ευρώπη το φάντασμα που κάποτε πλανιόταν, όπως έλεγε ο Μαρξ. Για ν’ αρχίσουν πάλι να τρέμουν οι ξεσαλωμένες, σήμερα, κυρίαρχες τάξεις.

Γιάννης Κυριακάκης & για την επεξεργασία ΧΤΚ

4 σχόλια:

  1. Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΣ

    H ανάληψη μιας προσπάθειας Αγωνιστικής Συνεννόησης και Συντονισμού Συνδικάτων που μπορούν να πάρουν αποφάσεις για απεργιακούς αγώνες και κινητοποιήσεις είναι ένας δρόμος που θα πρέπει να ακολουθηθεί για να αναπτυχθεί η αγωνιστική αντίσταση των εργαζομένων στο «πρόγραμμα σταθερότητας».
    Να δημιουργήσει και να μαζικοποιήσει ένα αγωνιστικό πόλο μέσα στο εργατοϋπαλληλικό κίνημα που να πιέσει ισχυρότερα τις ανώτερες συνδικαλιστικές οργανώσεις και να τις εξαναγκάσει να κηρύξουν αγώνες. Aυτό έχει σημασία. Γιατί η κήρυξη απεργιακών αγώνων από Oμοσπονδίες, Eργατικά Kέντρα, πολύ περισσότερο από ΓΣEE και AΔEΔY, βάζει σε αγωνιστική κίνηση ευρύτερες μάζες εργαζομένων και επιτρέπει να γίνουν απεργίες με πολύ μαζικότερη συμμετοχή που έχουν και πιο ισχυρή απήχηση και επίδραση στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς.
    Όσο οι ανώτερες συνδικαλιστικές οργανώσεις μπλοκάρουν την οργάνωση αγώνων κατά του «προγράμματος σταθερότητας», αυτή η αγωνιστική συνεννόηση και ο συντονισμός συνδικάτων μπορεί να δίνει μια διέξοδο στους εργαζόμενους που θέλουν να κινητοποιηθούν κατά των αντεργατικών μέτρων.

    H εργατική τάξη μπήκε σε μια κρίσιμη φάση υπεράσπισης των δικαιωμάτων της, που η πολιτική κυβέρνησης-EE-οικονομικής ολιγαρχίας έχει βάλει στόχο να τα σαρώσει.
    Bρίσκεται μπροστά σε μια μεγάλη απειλή και το κάλεσμα αγωνιστικής επιστράτευσης θα πρέπει να φτάσει σε κάθε γωνιά της χώρας μας. Tο ζήτημα που έχει τεθεί επί τάπητος είναι: ή θα αναχαιτιστεί το «πρόγραμμα σταθερότητας» ή αλλιώς η πολιτική κυβέρνησης-EE-κεφαλαίου θα βυθίσει τις εργατικές και λαϊκές μάζες σε ένα τεράστιο βάλτο ανεργίας και φτώχειας, καταργώντας κατακτήσεις και δικαιώματα που κερδήθηκαν με αίμα από τις προηγούμενες γενιές, με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές, κατακτήσεις ολόκληρου του εικοστού αιώνα.

    Σ΄ αυτά τα πλαίσια προτείνουμε να δημιουργηθούν τοπικά και κεντρικά Ανοιχτές Επιτροπές Αγώνα εργαζομένων στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, νεολαίους, ανέργους, συνταξιούχους κλπ., που ενώ δεν υποκαθιστούν τις δομές των συνδικάτων, λειτουργούν ως κέντρο αγώνα για όλη την περίοδο της κρίσης-ύφεσης, δημιουργούν νέες προϋποθέσεις και δυνατότητες, ανοίγουν νέους δρόμους, πιέζουν και εξαναγκάζουν προς την κατεύθυνση συνολικοποίησης των αντιστάσεων και γενικών απεργιών, συντονισμού συλλαλητηρίων, συζητήσεων, ενημερώσεων των εργαζομένων και πάσης φύσεως εκδηλώσεων διαμαρτυρίας.

    Σ’ αυτόν τον αγωνιστικό δρόμο έχουν θέση όλοι όσοι αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα των περιστάσεων και είναι διατεθειμένοι να αγωνιστούν σαν ένας άνθρωπος για μην περάσουν τα μέτρα του «συμφώνου σταθερότητας», τα μέτρα σύνθλιψης της εργαζόμενης πλειοψηφίας.

    Όσον αφορά στην εκπαίδευση προτείνουμε
    1) Συστράτευση για την επιτυχία της απεργίας του Μαρτίου και όλων των αγωνιστικών εκδηλώσεων που θα προηγηθούν [διαδηλώσεις 8/3 ή και 10/3]
    2) ΓΣ των ΕΛΜΕ και ΓΣ Προέδρων μέχρι 23 Μάρτη
    3) Συγκρότηση Κεντρικής Απεργιακής Επιτροπής με έναν εκλεγμένο αντιπρόσωπο από τις ΕΛΜΕ του Λεκανοπεδίου, κατά προτίμηση κοινής ΟΛΜΕ-ΔΟΕ.
    4) Νέα απεργία, είτε πανεργατική-πανδημοσιοϋπαλληλική, είτε σε συντονισμό με μεγάλες Ομοσπανδίες [ΔΟΕ- ΠΟΕ ΟΤΑ- ΟΕΝΓΕ- ΠΟΕΔΗΝ κλπ] το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Απρίλη.
    5) Αξιοποίηση των διαδηλώσεων της Εργατικής Πρωτομαγιάς, σαν βήμα συσπείρωσης των εργαζομένων και καταγγελίας κυβέρνησης-ΕΕ-πλουτοκρατίας.
    6) Μόνιμο συντονιστικό Αγωνιστικής Συνεννόησης των μεγάλων Ομοσπονδιών.
    7) Μόνιμη δράση του συντονιστικού ΕΛΜΕ-Διδασκαλικών Συλλόγων.
    8) Νέες ΓΣ στο τέλος Απριλίου, με ανοιχτό το ενδεχόμενο απεργιακών κινητοποιήσεων στις εξετάσεις, στο βαθμό που διασφαλίζεται η μαζικότητα, ο ενιαίος βηματισμός και η ύπαρξη την περίοδο αυτήν αντίστοιχων κινητοποιήσεων-απεργιών και άλλων μεγάλων Ομοσπονδιών.

    ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ - περιοδικό «αντιτετράδια της εκπαίδευσης»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Λ. Λαυρεντιάδης ξόδεψε ....μπλα-μπλα-μπλα...


    Καλα τωρα..

    Τα χρηματα του "Λαυρεντιάδη"
    νομίζεις ..
    οτι ειναι του Λαυρεντιάδη???

    εχεις ακουσει για
    "α χ υ ρ α ν θ ρ ω π ο υ ς "
    πιστεύω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. και κατι αλλο...

    αντιλαμβανομαι..
    οτι η μεσαια ταξη..
    ειναι πλεον μια ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ..
    την οποια ο καπιταλισμος δεν μπορει να την αντεξει!!!!

    Η αστικη ζωη..
    που βασιζοταν στον θεσμο της καριερας
    ψιλοεξαφανιζεται
    γιατι και τα δια βιου επαγγελματα εξαφανιζονται..

    Η ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΗ- ΕΠΕΝΔΥΣΗ των χρηματων σου ειναι "τζογος"..
    η συνταξη ειναι υψηλου επιπεδου "πονταρισμα"..


    Απλως μαλλον θ' αποφασισουμε..

    (μας το εχουν αποφασισει ειναι καλυτερα η διατυπωση..βεβαια..
    αλλα ας μην το κανουμε και θεμα)

    να "ζουμε" απο μερα σε μερα...

    οσο για τις απεργιακες κινητοποιησεις..

    ΘΑ' ΘΕΛΑ ΚΑΤΙ ..
    ΠΙΟ ΔΡΑΣΤΙΚΟ,
    ΠΙΟ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ,
    ΚΑΙΝΟΤΟΜΟ...
    ΚΑΤΙ ΠΙΟ.."μη αναμενομενο"

    ΔΕΝ ΕΧΩ ΙΔΕΑ τι ακριβως..
    μα
    οταν θα μου ερθει θα σας το πω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο ΣΕΒ επιδιώκει "αναδιάταξη των κοινωνικών συμμαχιών, στην νομιμοποίηση του νέου καθεστώτος μέσω της ενισχυμένης υποστήριξης επιχειρηματικών στρωμάτων, για να καλυφθεί το κενό νομιμοποίησης που αφήνει η συνεχιζόμενη σαρωτική επίθεση κατά της μισθωτής εργασίας" και η κυβέρνηση σιγοντάρει: Δήλωση του Γιάννη Μηλιού (07/09/2010), για τη μείωση των φορολογικών συντελεστών ΑΕ και ΕΠΕ.
    Με πρόσχημα την «προστασία της απασχόλησης», το υπουργείο Οικονομικών εξέδωσε εγκύκλιο που προβλέπει τη μείωση του φορολογικού συντελεστή στα αδιανέμητα κέρδη κατά 3%, από 24% σε 21%, για τις ΑΕ και τις ΕΠΕ που σε δύο συνεχόμενες χρήσεις είχαν μείωση του τζίρου τους. Με τον τρόπο αυτό ικανοποιεί ένα ακόμα π ά γ ι ο αίτημα της εργοδοσίας.
    Σε μια συγκυρία που παρατηρείται αδυναμία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού αναφορικά με το σκέλος των εσόδων, η κυβέρνηση μειώνει περαιτέρω τη «συνεισφορά» του κεφαλαίου στα δημόσια έσοδα, ενώ παράλληλα σχεδιάζει νέα φορολογική επίθεση στα λαϊκά στρώματα, με την αύξηση των έμμεσων φόρων στο πετρέλαιο θέρμανσης και άλλα είδη και υπηρεσίες μαζικής-λαϊκής κατανάλωσης.
    Ο τ α ξ ι κ ό ς χαρακτήρας της κυβερνητικής πολιτικής είναι πλέον ξεκάθαρος και τα αποτελέσματά της είναι δραματικά για τον κόσμο της εργασίας: Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της φετινής Έκθεσης του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, η ετήσια μείωση του εισοδήματος για μισθωτούς και συνταξιούχους θα κυμανθεί ανάμεσα σε 20 και 30%, ενώ αναμένεται περαιτέρω μείωση για το προσεχές έτος.
    Για άλλη μια φορά τονίζουμε ότι η μόνη διέξοδος είναι η αναδιανομή του εισοδήματος μέσα από ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, με έμφαση στους άμεσους φόρους, δραστική αύξηση των φορολογικών συντελεστών του κεφαλαίου, ελάφρυνση των χαμηλών εισοδημάτων, στροφή στις αναπτυξιακές δημόσιες δαπάνες, με παράλληλη δραστική μείωση των στρατιωτικών και άλλων αντιπαραγωγικών δαπανών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή