Απολογισμός του απερχόμενου Δ.Σ

Απολογισμός του απερχόμενου Δ.Σ της ΕΛΜΕ για το συνδικαλιστικό έτος από τον Δεκέμβριο του 2008 έως τον Δεκέμβριο (03/12/2009).

Ο πρώτος σταθμός ήταν η εκδήλωση συμπαράστασης στους χειμαζόμενους Παλαιστινίους της λωρίδας της Γάζας.

Η ΓΑΖΑ

Θεωρούμε πως διαβάσαμε σωστά την συγκυρία. Είδαμε όχι μόνον την στιγμή της επέμβασης του Ισραήλ με όσα φρικτά ακολούθησαν αλλά και τη συνέχεια: «Πως έρχονται χρόνια δίσεκτα μέσα στη Γάζα». Για τον λόγο αυτό δεν μείναμε μόνο στην πολύ επιτυχημένη εκδήλωση συμπαράστασης που διοργανώσαμε μαζί με τους δασκάλους της περιοχής μας, αλλά συμμετέχουμε στην πρωτοβουλία για την δημιουργία ενός σχολείου στην Γάζα καθώς και σε άλλες πρωτοβουλίες στήριξης των κατοίκων της πολύπαθης αυτής περιοχής. Οι λεπτομέρειες του θέματος θα αναλυθούν στην Γ.Σ.

Είχαμε ήδη βγει από έναν «θερμό» Δεκέμβρη, είμαστε στον απόηχο των «Δεκεμβριανών των νέων» το βάθος των οποίων διαγνώσαμε και παρεμβήκαμε εν «θερμώ», όταν ενεοί γίναμε μάρτυρες της επίθεσης κατά της Κ. Κούνεβα. 

Η Κ ΚΟΥΝΕΒΑ

Τα γεγονότα είναι γνωστά, όμως αυτή η επίθεση είναι προϊόν, έστω και δια της τεθλασμένης, των κρατικών πολιτικών σχετικά με την εργασία. Κρατικών πολιτικών που αγκαλιάζουν όλο το πολιτικό φάσμα των θιασωτών της αγοράς, ως τελικά του μόνου αξιολογητή των ασκούμενων πολιτικών.

Οι πολιτικές συμπίεσης έως στραγγαλισμού του κόσμου της μισθωτής εργασίας, με «θεσμούς» όπως οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι είναι υπεύθυνες για τέτοιες δολοφονικές πράξεις κατά συνδικαλιστών, όπως η Κ. Κούνεβα.

Υπό αυτό το πρίσμα η ΕΛΜΕ μας στάθηκε στο πλευρό της συγκεκριμένης οικονομικής μετανάστριας και συμμετείχε στις εκδηλώσεις και διαδηλώσεις υπέρ της. Εννοείται πως συμμετείχαμε ως ΕΛΜΕ και στην οικονομική ενίσχυση της. Αποτελέσαμε μέρος ενός κινήματος αλληλεγγύης το οποίο δεν μπορούσαν να αναμένουν οι υπερεκτημημένοι τεχνικοί της εξουσίας και οι δημοσιοσχεσίτες «δημοσιογράφοι», τα Mont Blanc της εξουσίας.

Δεν κατανοούν πως διάβολο γίνεται και ενίοτε ο κόσμος της εργασίας βάζει αυτός τη σφραγίδα του, δημιουργώντας ο ίδιος τα επίδικα. Αν βέβαια υπάρχει αλληλεγγύη. Μέρος αυτής της αλληλεγγύης υπήρξαμε κι εμείς.

Αυτή την αλληλεγγύη δείξαμε όταν απολύθηκε ωρομίσθια συνάδελφος, παρεμβήκαμε και τελικά παρέμεινε στη θέση της.

Αυτή την αλληλεγγύη δείξαμε όταν απολύθηκε καθαρίστρια σε σχολείο της περιοχής, επί επτά μήνες απλήρωτη, και μαζί με τους μαθητές και τον σύλλογο (κυρίως),αφ ενός

αναστείλαμε την απόλυση, αφ ετέρου εξασφαλίσαμε δέσμευση για άμεση εξόφληση της.

Γιατί με βάση τέτοια γεγονότα κρίνονται τα σωματεία και όχι με βάση το ποιος διαθέτει τις επαρκέστερες αναλύσεις για τον ιμπεριαλισμό ή την παγκοσμιοποίηση. Διότι πολιτικό είναι ό,τι η συγκυρία αναδεικνύει ως επίκαιρο.

ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΕΣ…

Η παρέμβαση εκ μέρους των κρατικών πολιτικών στο ασφαλιστικό έχει χαρακτηριστεί, δίκαια, η μητέρα όλων των μαχών. Δίκαια, διότι επί τάπητος τίθεται η αξιοπρέπεια των γηρατειών μας. Η γραμμή της ΕΛΜΕ μας είναι απλή όχι όμως εντελώς προφανής για όλους τους εμπλεκόμενους στον συνδικαλισμό Τα ταμεία αποτελούν φορείς κοινωνικής ασφάλισης και όχι θεσμικούς επενδυτές. Διεκδικούμε το αυτονόητο: Αξιοπρέπεια στα γερατειά μας και ασφάλιση στα παιδιά μας.

Οι παρεμβάσεις μας ήταν πολλές. Έχουμε πλέον και μετά από πολύ δουλειά στο παρελθόν, αναδειχθεί ως μία ελμε με μεγάλη αντίληψη για το θέμα. Μας καλούν άλλες ελμε και σύλλογοι δασκάλων και αναλύουμε την κατάσταση στα ταμεία και τις συντάξεις. Τη χρονιά που πέρασε συμμετείχαμε σε τρεις τέτοιες εκδηλώσεις ως κύριοι ομιλητές. Το υλικό μας δημοσιεύεται σε εφημερίδες συνταξιούχων και αποτελεί υλικό της ομοσπονδίας.

Στην περιοχή μας πραγματοποιήθηκαν δύο εκδηλώσεις για το θέμα: Στις 03/02/09 και 11/03/09. Στόχος, η στήριξη των κινητοποιήσεων. Στην απεργία της ΑΔΕΔΥ την 2α/4/09 είχαμε ποσοστό συμμετοχής 56%, μεγάλο για απεργία της ΑΔΕΔΥ, αλλά και από τα μεγαλύτερα σε επίπεδο ΟΛΜΕ.

Και στο παρελθόν είχαμε αναδείξει το θέμα του ΤΠΔΥ. Τώρα όμως προχωρήσανε πιο έμπρακτα. Έτσι τον Απρίλιο συγκεντρώσαμε υπογραφές από τους συναδέλφους των οικείων σχολείων με απεύθυνση, μέσω της ΟΛΜΕ, προς την διοίκηση του ταμείου από την οποία απαιτούσαμε:

- Καμία αύξηση των εισφορών.

- Όχι στον δανεισμό από το τραπεζικό σύστημα, κάτι που υποθηκεύει τις μελλοντικές μας εισφορές

- Πίεση προς την κυβέρνηση ώστε να ομαλοποιηθεί η καταβολή του εφάπαξ, μέσω της ενίσχυσης του ταμείου από τον προϋπολογισμό.

Πως το ταμείο αντιμετώπισε τα θέματα αυτά θα αναλυθεί στην Γ.Σ, διότι αποτελεί μια πολύ διδακτική ιστορία.

Η κομβική θέση του ασφαλιστικού στην εξέλιξη των αντιφάσεων το καθιστά προνομιακό πεδίο παρέμβασης για όποια πολιτική επιδιώκει τη μετατόπιση των συσχετισμών υπέρ της εργασίας και εις βάρος του κεφαλαίου.

Και αυτό το γνωρίζουν οι κρατούντες και ανατριχιάζουν όταν θυμούνται την εποχή Γιαννίτση, τότε που η υπόθεση εξελίχθηκε σε αναμέτρηση, παρά την εμφανή τους πεποίθηση ότι επρόκειτο για περίπατο λόγω της γενικευμένης κοινωνικής αφασίας.

Στον προηγούμενο απολογισμό γράφαμε: «…και αν από τη μεταρρυθμιστική μανία για το ασφαλιστικό ο δημόσιος τομέας έμεινε έξω προς το παρόν, οφείλεται βάσιμα στις μέχρι τώρα κινητοποιήσεις.»

Επανέρχονται όμως «ντυμένοι φίλοι» όπως «αμέτρητες φορές» ως τώρα, και απαιτούν «επώδυνες τομές». Μάλιστα όσο πιο επώδυνες είναι οι τομές , τόσο στάζει μέλι το στόμα τους, με τα ματιά στραμένα στα sreadς των ομολόγων. Με ποιο επίδικο; Την κοινωνική ασφάλιση, δηλαδή την σημαντικότερη κατάκτηση του 20ου αιώνα.

ΠΥΣΔΕ και ΠΑΛΙ…

Υπάρχει από πλευράς μας μια εμμονή στη νομιμότητα. Όχι γιατί είμαστε θεσμολάγνοι, αλλά διότι ό,τι περιέχεται στα Π.Δ. για τη λειτουργία των ΠΥΣΔΕ, αποτελεί συμπύκνωση πολλών προσπαθειών, για πολλά χρόνια του εκπαιδευτικού κινήματος.

Στην περιοχή έχει με μεγάλη προσπάθεια εμπεδωθεί μια θετική εικόνα.

Το να βγαίνουν τα κενά με απόφαση του ΠΥΣΔΕ, το να γίνονται οι τοποθετήσεις μετά από αίτηση των ενδιαφερομένων υπό διάθεση συναδέλφων και να προκύπτουν από πράξεις του ΠΥΣΔΕ, το να προηγούνται οι υπεράριθμοι σε όλες τις φάσεις τοποθετήσεων, το να υφίσταται μια σειρά στα λειτουργικά κενά του Σεπτεμβρίου μέσω της έννοιας του λειτουργικά υπεραρίθμου την οποία εμείς διατυπώσαμε, αλλά κυρίως η εμπέδωση της δυνατότητας μας να παρεμβαίνουμε με την φυσική μας παρουσία στις συνεδριάσεις του ΠΥΣΔΕ και να στηρίζουμε τον ένα, ενδεχομένως και μοναδικό κάθε φορά συνάδελφο, αποτελούν κατακτήσεις της ΕΛΜΕ μας και καθόλου προφάνειες. Όποιος αμφιβάλλει ας ρωτήσει αλλού.

Αυτό που κυρίως στηρίζουμε είναι η τήρηση της περιοχής μετάθεσης, καθώς και το ζήτημα της πρόσληψης αναπληρωτών αντί ωρομισθίων, κάτι που δημιουργεί ενίοτε και εκνευρισμό στη διοίκηση.

Οι περιπτώσεις των συναδέλφων οι οποίοι σε θέματα ΠΥΣΔΕ είχαν την στήριξη του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ είναι τόσες πολλές που καθίσταται κουραστικό να αναφερθούν ξεχωριστά. Στήριξη σε θέματα μετακινήσεων, συμπλήρωσης ωραρίου, ανάθεσης μαθημάτων, μειωμένου ωραρίου κ.λ.π. καθώς και για θέματα ενημέρωσης το Δ.Σ ήταν δίπλα στον καθένα ο οποίος απευθύνθηκε σε μας. Η επιτυχημένη συνέλευση της αρχής της χρονιάς είχε και τέτοιον χαρακτήρα.

Η σχεδόν εμμονοληπτική προσήλωση μας στην αύξηση των οργανικών θέσεων μέσω των μικρών τμημάτων και των επί θητεία κενών έφερε ουκ ολίγα αποτελέσματα.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ 

Όπως γνωρίζετε η παρέμβαση μας στο θέμα της δικαστικής διεκδίκησης των 176€ ήταν άμεση.

Το Δ.Σ. πήγε στην Ελευσίνα, συγκέντρωσε τις αιτήσεις μη παραγραφής, τις ταξινόμησε ανά σχολείο, τις πρωτοκόλλησε και μετά αφού συγκέντρωσε τις ατομικές αγωγές, τις κατέθεσε στους δικηγόρους πηγαίνοντας σε αυτούς πολλές φορές, ώστε να συμπεριλάβει και συναδέλφους που είχαν αμελήσει ή ξεχάσει να κάνουν αίτηση ή έκαναν λάθη στις αιτήσεις.

Μάλιστα και συνάδελφοι από άλλες ΕΛΜΕ εκτιμώντας την προσπάθειά μας έκαναν τις αιτήσεις τους με μας, διότι είχαν αφεθεί στην ατομική διεκδίκηση.

Στην προσπάθεια μας αυτή είχαμε μεγάλη βοήθεια από δύο συναδέλφους του 2ου Γυμνασίου και του 3ου Γυμνασίου οι οποίοι και γνώριζαν καλά το θέμα.

Η ΕΛΜΕ βρήκε την προσφορότερη οικονομικά λύση για τις αγωγές.

Βέβαια, η διεκδίκηση στο πεζοδρόμιο, η σύγκρουση, η πολεμική στα «οικονομικά της προσφοράς» είναι αυτά που οδηγούν σε οικονομική αναβάθμιση των μισθωτών, όμως καμία πτυχή έστω και δευτερεύουσα, όπως οι ιστορίες με δικηγόρους που προαναφέραμε, δεν πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους. Αρκεί να μην χάνουμε την ουσία.

Η ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗ

Το έχουμε διατυπώσει πολλές φορές. Δεν μπορεί να μην βλέπεις τους άλλους, τα άλλα σωματεία και να περιμένεις τον καπνό από το ιερατείο (ΟΛΜΕ) για να κινηθείς.

Η ΕΛΜΕ σταθερά αναζητά τους άλλους εργαζομένους όπως εκφράζονται από τις δικές τους συλλογικότητες. Είναι μια πολιτική με απτά και σημαντικά αποτελέσματα.

Ως Δ.Σ συμμετείχαμε σε πολλές κοινές συναντήσεις με άλλες ΕΛΜΕ και σωματεία είτε για την Κ. Κούνεβα, είτε για το ασφαλιστικό, είτε για την Γάζα, είτε σε συναντήσεις ως κλάδου περί του «δέοντος γενέσθαι.»

Η τελευταία μας ευπρόσωπη παρουσία ως κλάδου στο Υπουργείο για το εργασιακό των αδιορίστων ήταν προϊόν τέτοιων κινήσεων. Αναφερόμαστε επίσης και στην κοινή προσπάθεια των 20 σωματείων με υπογραφές συναδέλφων για απεργιακή κινητοποίηση στις 17 Δεκεμβρίου.

Σημαντικό είναι επίσης και το να δημιουργηθούν ομάδες εργασίας εντός της ΕΛΜΕ κατά θέμα (πχ εκπαιδευτικό, εργασιακό, ασφαλιστικό, «αποκέντρωση»…) ώστε να στηρίζεται το Δ.Σ.

Αποτελεί ελπίδα η οριζόντια διασύνδεση, πιέζει τις ηγεσίες και εμπεδώνει την αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων.

ΚΤΗΡΙΑ

Το θέμα αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα μας. Όχι γιατί δεν προσπαθούμε. Πάμε στον Αντιδήμαρχο και ξανάπαμε, δημοσιεύουμε στον τύπο, πιέζουμε, πάμε στους Βουλευτές, παρακολουθούμε, αλλά δεν έχουμε βρει έναν κοινό βηματισμό με τους γονείς, τους μαθητές, τους πολίτες της περιοχής.

Τελευταία κάναμε κοινή συνάντηση ως Δ.Σ. με το συμβούλιο των Δασκάλων της περιοχής και καταλήξαμε σε κάποιες κοινές αποφάσεις: Συνάντηση με φορείς, γράμμα προς τους γονείς, συνεντεύξεις τύπου, δημιουργία αφίσας, πράγματα που οσονούπω θα δούμε. Αυτά σε πρώτη φάση τουλάχιστον.

Αναδείξαμε ικανοποιητικά στον τοπικό τύπο την απίστευτη ιστορία του Γυμνασίου Φυλής και του ιδρυθέντος αλλά μη λειτουργούντος Λυκείου, κάτι που δημιούργησε πίεση στο Δήμο.

Στα παρακάτω εμφανίζεται η αντικειμενική κατάσταση και οι προτεραιότητες που θέτουμε και επιδιώξαμε όλο το προηγούμενο διάστημα.

ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΑ

Τα γυμνάσια των Άνω Λιοσίων.

Το 1ο Γυμνάσιο ως κτίριο είναι σε καλή κατάσταση, έχει όμως δεχθεί μεγάλο αριθμό μαθητών με αποτέλεσμα από τα 16 του τμήματα, τα 13 να είναι υπερπλήρη. ( Τα 3 μη πλήρη είναι τα τμήματα αθλητικής διευκόλυνσης).

Η άμεση συνεπώς λειτουργία του 4ου Γυμνασίου Άνω Λιοσίων, στη Ζωφριά, είναι απόλυτη ανάγκη. Το κτίριο είναι στην ουσία έτοιμο, όμως δεν παραδίδεται διότι ο Ο.Σ.Κ. (Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων) δεν έχει εκταμιεύσει τα χρήματα, μια και η σύμβαση λήγει τον Ιανουάριο του 2010, ώστε να παραδοθεί από τον κατασκευαστή.

Άρα προκύπτει ως αδήριτη ανάγκη η εκταμίευση των χρημάτων από τον ΟΣΚ και η άμεση λειτουργία του 4ου Γυμνασίου Άνω Λιοσίων.

Το 2ο Γυμνάσιο Άνω Λιοσίων μετά από περιπέτειες ετών, πάνω από 12 ετών, και μετά από μεγάλη προσπάθεια της Διευθύντριας και του συλλόγου, απόκτησε προ διετίας το δικό του κτίριο. Το κτίριο όμως αυτό έχει αφενός τεχνικά προβλήματα και αφετέρου μεγάλο αριθμό μαθητών, με αποτέλεσμα υπερπλήρη τμήματα.

Το τρίτο Γυμνάσιο Άνω Λιοσίων στην περιοχή του Αγίου Γιάννη, λειτουργεί σε άρτιο κτίριο και από πλευράς αριθμού μαθητών δεν παρουσιάζει το «αδιαχώρητο» των άλλων δύο Γυμνασίων των Άνω Λιοσίων. Όμως υπάρχει η ανάγκη για άμεση αναβάθμιση του περιβάλοντος χώρου και για φύλαξη σε 24ωρη βάση, ή τουλάχιστον μετά τη λήξη του ωραρίου. Τελειώνοντας την παράγραφο «Γυμνάσια Άνω Λιοσίων» διατυπώνουμε τα βασικά άμεσα αιτήματα.

- Άμεση παράδοση του 4ου Γυμνασίου Άνω Λιοσίων.

- 24ωρη φύλαξη και των τεσσάρων Γυμνασίων.

- Αποσυμφόρηση των τμημάτων του 2ου Γυμνασίου.

- Αναμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου του 3ου Γυμνασίου.

Τα Λύκεια των Άνω Λιοσίων.

Στα Άνω Λιόσια από τα τρία Γενικά Λύκεια ( ΓΕ.Λ.) μόνον το 1ο ΓΕΛ μπορεί να θεωρηθεί κτιριακά άρτιο. Το 2ο και το 3ο ΓΕ.Λ απέχουν πολύ από το να θεωρούνται εκπαιδευτήρια, από κτιριακής πλευράς. Λειτουργούν σε μισθωμένα κτίρια χωρίς καμία υποδομή. Παρά τις παρεμβάσεις βελτίωσης των υποδομών η κτιριακή τους κατάσταση είναι τραγική. Ας το πούμε ευθαρσώς Το 2ο ΓΕΛ και το 3ο ΓΕΛ, ως κτίρια, απέχουν έτη φωτός από το να είναι σύγχρονα εκπαιδευτήρια.

Από το 1992 έχει δημοπρατηθεί ο χώρος παραπλεύρως του κλειστού της Δροσούπολης ώστε να μεταφερθεί στον χώρο αυτό το 2ο ΓΕ.Λ, όπως αναφέρεται στην σχετική σύμβαση. Η κατασκευή του σχολείου έχει ξεκινήσει και οι διαβεβαιώσεις του Δήμου είναι ότι τον Σεπτέμβριο το 2ο ΓΕ.Λ θα μεταφερθεί στο νέο αυτό κτίριο.

Τα άμεσα αιτήματα όπως διαμορφώνονται σχετικά με τα Γενικά Λύκεια είναι.

- Τήρηση του χρονοδιαγράμματος ώστε το 2ο ΓΕ.Λ τον Σεπτέμβριο να είναι στο νέο του κτίριο.

- Άμεση, σήμερα πρέπει να ξεκινήσει, δημοπράτηση χώρου κατασκευής νέου κτιρίου, το οποίο να στεγάσει το 3ο Λύκειο.

- Η ΕΛΜΕ δεν είναι αντίθετη στην πρόταση του Δήμου να χτιστεί το 3ο Λύκειο στον χώρο που τώρα στεγάζεται το 2ο ΓΕΛ, αρκεί να τηρηθούν οι παρακάτω προϋποθέσεις.

Α) Αναμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου, όπως έχει σχεδιαστεί από τις τεχνικές υπηρεσίες.

Β) Φύλαξη του κτιρίου σε ημερήσια βάση.

Η τεχνική εκπαίδευση στα Άνω Λιόσια.

Το ΕΠΑ.Λ (Επαγγελματικό Λύκειο) Άνω Λιοσίων, από πλευράς κτιριακής υποδομής είναι το χειρότερο από όλα. Η περιγραφή του «κτιρίου» αγγίζει τα όρια του κωμικού.

Θα το φωνάζουμε με όλη μας τη δύναμη: Τα παιδιά των Λιοσίων δεν αξίζουν τέτοια μεταχείριση.

Η ΕΠΑ.Σ. ( Επαγγελματική Σχολή) Άνω Λιοσίων στεγάζεται και αυτή σε μισθωμένο χώρο τον οποίο ο ιδιοκτήτης απαιτεί να του παραδοθεί. Το κτίριο αποτελείται από αίθουσες βαρέος τύπου, άρα είναι αποτέλεσμα πρόχειρων λύσεων. Η ΕΠΑΣ Άνω Λιοσίων και το ΣΕΚ συμπληρώνουν την κακή εικόνα των κτιρίων της Τεχνικής εκπαίδευσης.

Το ΣΕΚ (Σχολικό Εργαστηριακό κέντρο) βρίσκεται στην ίδια κακή κτιριακά κατάσταση όπως και το ΕΠΑΛ. Μεγάλος αριθμός αιθουσών του είναι ΠΡΟΚΑΤ, ούτε καν δηλαδή βαρέος τύπου, καίτοι στεγάζει πανάκριβα μηχανήματα και υλικά.

Προκύπτει συνεπώς άμεσα η ανάγκη:

- Να ολοκληρωθεί μέχρι το Μάιο το κτίριο της Τεχνικής Εκπαίδευσης (πίσω από τον Άγιο Δημήτριο) το οποίο θα στεγάσει ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ,.

- Επειδή η μετακίνηση του ΣΕΚ δεν προβλέπεται να γίνει στην υπό κατασκευή πτέρυγα της Τεχνικής Εκπαίδευσης πρέπει τουλάχιστον στο ΣΕΚ να μπούν αίθουσες βαρέως τύπου.

- Να ξεκινήσει το δεύτερο μέρος του έργου ώστε ταχύτατα να στεγαστεί το ΣΕ.Κ.

ΦΥΛΗ

Στο Δήμο Φυλής λειτουργεί σε καινούργιο κτίριο Γυμνάσιο με Λυκειακές τάξεις το οποίο όμως δεν δύναται να ανταποκριθεί στις ανάγκες. Έτσι έχουν δεσμευτεί ως αίθουσες, όλοι οι υπάρχοντες χώροι! και υπάρχει απόφαση από τον Δήμο και την διοίκηση να μπουν στην αυλή και κάποιες αίθουσες ΠΡΟΚΑΤ.

Το κτίριο του παλαιού σχολείου, αρτιότατο ώστε να στεγάσει το Λύκειο Φυλής, το οποίο και έχει ιδρυθεί, έχει παραχωρηθεί προσωρινά(;) στο δήμο, με απόφαση του Νομάρχη Δυτικής Αττικής προ πενταετίας. Το κτίριο αυτό, καίτοι σχολείο, κατασκευάστηκε από τον ΟΣΚ, στεγάζει δημοτικές υπηρεσίες, μέχρι να επιδιορθωθούν στο παλαιό Δημαρχείο οι ζημιές που προκάλεσε ο σεισμός του 1999.

Η ΕΛΜΕ θέτει ένα προφανές αίτημα:

Τον Σεπτέμβριο να παραδώσει ο Δήμος Φυλής το κτίριο του παλιού σχολείου, ώστε να λειτουργήσει το Λύκειο Φυλής σε δικό του αυτόνομο κτίριο.

ΖΕΦΥΡΙ

Στο Δήμο Ζεφυρίου λειτουργούν 2 Γυμνάσια και ένα ΓΕ.Λ. Τα κτίρια είναι άρτια, τα πλέον άρτια των τριών Δήμων. Ο Δήμος επιδιώκει την κατασκευή και 3ου Γυμνασίου στο Ζεφύρι. Οι αποφάσεις των συλλόγων των καθηγητών των δύο Γυμνασίων μας βρίσκει σύμφωνους. Αυτό που σήμερα προέχει στο Ζεφύρι είναι η περαιτέρω στήριξη των δύο υπαρχόντων Γυμνασίων. Ο αριθμός των αποφοίτων από τα δημοτικά, περίπου 130, σύμφωνα με ακριβείς υπολογισμούς του Διευθυντή του 1ου Γυμνασίου Ζεφυρίου, μπορεί κάλλιστα να εξυπηρετηθεί από τα δύο υπάρχοντα γυμνάσια.

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΟΜΠΡΕΛΑΣ

Μια ομπρέλα είναι συνάδελφοι το σωματείο, μια ομπρέλα που πρέπει να την κρατάμε όμως όλοι, ώστε να προφυλάξουμε εκείνον (εκείνους), πάνω από το κεφάλι του οποίου (των οποίων) βρέχει. Δεν αποσκοπεί προφανώς η ομπρέλα αυτή, όπως και καμία ομπρέλα εξ αλλού, στο σταμάτημα της βροχής, αποσκοπεί όμως στην προφύλαξη από αυτήν. Και αυτό δεν είναι λίγο.

Η ανάπτυξη και ενδυνάμωση της αλληλεγγύης αποτελεί τον πυρήνα για οτιδήποτε θετικό μπορεί να δημιουργηθεί στο μέλλον. Πόσο μάλλον τώρα που η βροχή δυνάμωσε.

ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΑ 3/12/09

ΤΟ ΑΠΕΡΧΟΜΕΝΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΕΛΜΕ (Κατά πλειοψηφία)