Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Aκόμη μια καταγγελία των ΠΑΜΕ-ΚΚΕ

Τις τελευταίες ημέρες, πριν τις διακοπές του Πάσχα, το ΠΑΜΕ άρχισε να διακινεί σε διάφορους συλλόγους ΠΕ και ΕΛΜΕ ψήφισμα για να πάρουν θέση τα ΔΣ όπου καταγγέλλεται διευθυντής σχολείου, μέλος της δικής μας ΕΛΜΕ. Μάλιστα, το περίεργο είναι ότι το κείμενο αυτό δεν κατατέθηκε στο δικό μας ΔΣ. Γι΄αυτό θεωρήσαμε αναγκαίο να εκθέσουμε τα γεγονότα όπως εμείς τα γνωρίζουμε και να πάρουμε θέση. 1. Μέλη του ΚΚΕ, και όχι του ΠΑΜΕ, επισκέφθηκαν το εσπερινό γυμνάσιο Άνω Λιοσίων και ζήτησαν να κάνουν ενημέρωση. Το αίτημα να ενημερώσουν τους καθηγητές πραγματοποιήθηκε. Η απαίτησή τους όμως και ο προκλητικός τρόπος που αυτή εκδηλώθηκε, να σταματήσει η εκπαιδευτική διαδικασία και να μιλήσουν οι εκπρόσωποί του ΚΚΕ και στους μαθητές του γυμνασίου, που πολλοί απ’ αυτούς είναι ανήλικοι, δημιούργησε προβλήματα στο διευθυντή και στο σύλλογο διδασκόντων. Να σημειωθεί ότι ο σύλλογος στήριξε με τη στάση του το διευθυντή στο συγκεκριμένο συμβάν, αλλά και στη συνέχεια με ομόφωνη απόφασή του. 2. Η απαίτηση για ενημέρωση έγινε χωρίς να το γνωρίζει η σχολική κοινότητα, δηλαδή, ο σύλλογος καθηγητών, το μαθητικό συμβούλιο, ο σύλλογος γονέων κι η ΕΛΜΕ. Η μόνη απόπειρα ενημέρωσης από το ΚΚΕ έγινε μέσω φαξ, αλλά το φαξ του σχολείου ήταν χαλασμένο ένα μήνα. 3. Για το Δ.Σ της ΕΛΜΕ προκύπτουν κάποια ερωτήματα που αφορούν αυτούς που εμπλέκονται: α. Σε μια περίοδο χωρίς κινητοποιήσεις από μαθητές και καθηγητές, αλλά ουσιαστικά προεκλογικού αγώνα εξαιτίας των επικείμενων εκλογών, η απαίτηση «σταματήστε το μάθημα για να μας ακούσετε» μήπως δημιουργεί κακό προηγούμενο; Μήπως είναι προβληματική γιατί εκθέτει τους εκπαιδευτικούς στη διοίκηση όταν, αντί για το μάθημα, καλούν τους μαθητές να ακούσουν το ΚΚΕ ή οποιοδήποτε άλλο πολιτικό φορέα; β. Υπάρχει αίτημα από το ΚΚΕ ή οποιουδήποτε άλλου κόμματος, οι εκπρόσωποι πολιτικών φορέων να εκθέτουν τις απόψεις τους στα σχολεία χωρίς να κληθούν από τη σχολική κοινότητα, για παράδειγμα από τα μαθητικά συμβούλια; γ. Η διεκδίκηση της πολιτικής συζήτησης και της ζύμωσης, προάγεται, όταν στοχοποιείται ένα και μόνο σχολείο και μάλιστα μ’ αυτό τον τρόπο; Γιατί στην περιοχή μας δεν έχει συμβεί κάτι ανάλογο σε κανένα άλλο σχολείο, αλλά μόνο στο συγκεκριμένο και μάλιστα κατ΄ επανάληψη. 4. Η διεύθυνση του σχολείου για την καταγραφή του γεγονότος κάλεσε την αστυνομία. Ως ΔΣ διαφωνούμε κάθετα με την κλήση της αστυνομίας από το διευθυντή, παρ’ όλο που αυτή δεν μπήκε στο χώρο του σχολείου. Τέτοια ζητήματα λύνονται με πολιτικό και συνδικαλιστικό τρόπο. Δηλώνουμε ότι η αστυνομία, που κύριο σκοπό της έχει να προφυλάσσει την εξουσία από την οργή των εργαζομένων, δεν μπορεί ποτέ να γίνει εγγυητής της εκπαιδευτικής διαδικασίας και της διαπάλης των απόψεων. Εγγυητής πρέπει να είναι το σωματείο και η δημοκρατία των ΓΣ. Το μαύρο μέτωπο κεφαλαίου, ΕΕ, ΔΝΤ και κυβέρνησης προωθεί και επιβάλλει με την τρομοκρατία εξοντωτική λιτότητα σε μισθούς και συντάξεις, έκρηξη των απολύσεων και της ανεργίας, καταβαράθρωση και ιδιωτικοποίηση της δημόσιας παιδείας και υγείας και των άλλων δημόσιων αγαθών. Αυτήν την περίοδο τόσο στις ΓΣ όσο και στο Δ.Σ της ΕΛΜΕ εκφράζουμε σταθερά τη θέση ότι χρειάζεται οι ανατρεπτικές ιδέες και πράξεις να φύγουν από τα σκονισμένα βιβλία και να βγουν στο δρόμο, στο σχολείο, στο εργοστάσιο, να αναπνεύσουν και να πλειοψηφήσουν ώστε να ανατραπεί το κοινωνικό ολοκαύτωμα! Θέλουμε και επιδιώκουμε το Δημοκρατικό, Δημόσιο και Δωρεάν σχολείο να είναι ανοικτό στις ιδέες, τις απόψεις και τις δράσεις που προάγονται με δημοκρατικό τρόπο. Για μας τους εργαζόμενους, δεν περισσεύει κανείς αγωνιστής στον άγριο αυτό πόλεμο για την ανατροπή του μαύρου μετώπου, για την ανατροπή του εργασιακού και κοινωνικού μεσαίωνα που βίαια επιβάλλεται. Όπλα μας πρέπει να είναι η συναδελφική αλληλεγγύη, η αγωνιστικότητα και το δίκιο των εργαζόμενων.

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
Με αφορμή την αυτοκτονία-δολοφονία εκεί

"Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου, εκμηδένισε κυριολεκτικά τη δυνατότητα επιβίωσής μου, που στηριζόταν σε μια αξιοπρεπή σύνταξη που επί 35 χρόνια εγώ μόνον (χωρίς ενίσχυση κράτους) πλήρωνα γι αυτή.

Επειδή έχω μια ηλικία που δε μου δίνει την ατομική δυνατότητα δυναμικής αντίδρασης (χωρίς βέβαια να αποκλείω ότι, αν ένας Έλληνας έπαιρνε το καλάσνικοφ, ο δεύτερος θα ήμουν εγώ), δε βρίσκω άλλη λύση από ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για τη διατροφή μου.

Πιστεύω πως οι νέοι χωρίς μέλλον, κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία Συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα τους εθνικούς προδότες όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί στο Μουσολίνι (πιάτσα Παρέτο του Μιλάνου)"

Δεν μπορούμε να τους κοιτάμε να δολοφονούν. Η χωρική σημειολογία του Συντάγματος καθιστά ως νοηματικά ουσιώδη και κοινωνικά επιβεβλημένη την άμεση αντίδραση.

ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ
ΝΑ ΜΗ ΖΗΣΟΥΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΘΑΝΑΤΟΥΣ