Προς την απεργία στις 10/2/2010

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων – Ζεφυρίου – Φυλής

«Το δημόσιο έλλειμμα συνεπάγεται ιδιωτικό πλεόνασμα

(Πολ Κρούγκμαν, Αμερικανός οικονομολόγος)

Η τρομοκρατία καλά κρατεί. Στη συγχορδία η κυβέρνηση και η Ε.Ε με τους Αλμούνηδες και Τρισέ. Ένοχος, ο εργαζόμενος που συνωστίζεται στα πολιτικά γραφεία για ανασφάλιστη εργασία με 400€ το μήνα (stage), (για το ότι ο πρώτος διδάξας ήταν ο Σημίτης, πριν 12 χρόνια, δε μιλάει κανείς), ένοχος που έχει δουλειά τη στιγμή που υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι, ένοχος που έχει αυτοκίνητο και ρυπαίνει το περιβάλλον (γι’ αυτό πρέπει αδιαμαρτύρητα να πληρώσει το «Μπιρμπιλόσημο»), ένοχος που ζει πιο πολύ και έτσι χρεοκοπούν τα ασφαλιστικά ταμεία, και, αν, μάλιστα, είναι δημόσιος υπάλληλος, ακόμη χειρότερα.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου κάνει τη δουλειά της και την κάνει καλά. Ανέλαβε να διαχειριστεί την κρίση του συστήματος και να περάσει νεοφιλελεύθερα μέτρα που θα ζήλευαν και οι πιο ακραιφνείς νεοφιλελεύθεροι. Μέχρι και Πυθία το’ παιξε, προεκλογικά έλεγε με έμφαση «λεφτά υπάρχουν». Δεν καταλάβαμε πως εννοούσε ότι αυτά ήταν στις τσέπες μας και θα τα πάρει.

· Τώρα έπονται τα πιο σοσιαλιστικά μέτρα: Μείωση μισθών, αύξηση των ορίων ηλικίας, «ισότητα» στις γυναίκες ( σύνταξη στα 60 και σε λίγο 65), διάλυση των ταμείων. Υπομονή, το «πετυχημένο» Ιρλανδικό μοντέλο έρχεται: Μείωση συντάξεων, μείωση αριθμού δημοσίων υπαλλήλων, πάγωμα προσλήψεων(και στην εκπαίδευση). Από κοντά και ο Καλλικράτης και τα σχολεία στους δήμους. «Το όνειρο της Διαμαντοπούλου». Να μην είμαστε αχάριστοι. Δεν έχουμε δώσει αρκετά. Η Ε.Ε δεν είναι ευχαριστημένη. Επόμενα βήματα όλοι στο ΙΚΑ (δηλώσεις Κουτρουμάνη) και «βασική ή εθνική σύνταξη επιπέδου επιδόματος σε όλους». Η πολιτεία, δηλαδή, ετοιμάζεται να άρει τη συνταγματική υποχρέωση που έχει για την καταβολή της κύριας σύνταξης, 700€ για όλους και 10% μείωση στα επιδόματα. (Αυτό εννοούσε αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό;).

· Για να αφαιρέσει τις ανησυχίες όσων φοβούνται πως τα μέτρα δε θα αποδώσουν, ο υπουργός οικονομικών στο Σίτι του Λονδίνου «απέρριψε όλους τους μανδύες του σοσιαλισμού και έλεγε ότι θα μειωθούν οι μισθοί των ασθενέστερων, ενώ στους Φαϊνάνσιaλ Τάιμς δήλωνε ότι έχουμε λάβει πιο σκληρά μέτρα ακόμη και από την Ιρλανδία». Και για να τους πείσει, «χρησιμοποίησε όχι μόνο τη δεδομένη πολιτική βούληση αλλά και την επιρροή που ασκεί η κυβέρνηση στα συνδικάτα, προδικάζοντας τη στάση της ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ, στις διοικήσεις των οποίων το ΠΑΣΟΚ έχει πλειοψηφία.» (Ελευθεροτυπία 16/12/2009).

· Για την αναγκαιότητα των μέτρων έχουν αναλάβει να μας πείσουν οι «μικρομεσαίοι» των 300.000€ το χρόνο δημοσιογράφοι και οι χρυσοκάνθαροι της Κομισιόν των 20.000€ το μήνα: Οι τελευταίοι ήρθαν στη χώρα μας ως νταβατζήδες και δήλωσαν ότι «δεν είναι άσχημα τα 720€ το μήνα για τους Έλληνες συνταξιούχους». Κουβέντα για την ξεφτίλα του τραπεζικού συστήματος που σώθηκε με δημόσιο χρήμα και τώρα ζητάει και τα ρέστα, από τους φορολογούμενους. Κουβέντα για την εξαθλίωση του λαού σε 41 χώρες, επειδή ακολούθησαν αυστηρή λιτότητα, σύμφωνα με τις υποδείξεις του Δ.Ν.Τ. (Μαρκ Βάισμπροτ, Αμερικανός οικονομολόγος, Ελευθεροτυπία 15.1.2010). Κουβέντα που το «θαύμα» της Ιρλανδίας έγινε δράμα για το λαό της. Κουβέντα για την Ευρωπαϊκή τράπεζα που δανείζει τις τράπεζές μας με 1% και αυτές δανείζουν το Ελληνικό Δημόσιο με τριπλάσιο επιτόκιο! ( Να τα ελλείμματα).

· Η κρίση «κρίση», αλλά το ΥΠΕΠΘ πληρώνει 96.000€ σε ιδιωτική εταιρεία για σύστημα διορισμών και μεταθέσεων! Αυτό συμβαίνει την ίδια στιγμή που κόβονται τα φάρμακα και το εφάπαξ σε λίγο θα το έχουμε ξεχάσει (κανείς βέβαια δεν πληρώνει για τη λεηλασία των ταμείων, για το αίσχος του χρηματιστηρίου, για τα δομημένα ομόλογα).

Υπάρχει λύση;

Η τρομοκρατία των πρώτων 100 ημερών δεν ήταν τυχαία, έπιασε τόπο. Έχει δημιουργηθεί το ανάλογο ιδεολογικό υπόβαθρο να πάμε σαν πρόβατα στη σφαγή. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει τα στηρίγματα να υλοποιήσει και να ξεπεράσει σε αντιλαϊκά μέτρα το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας. Άλλωστε ποιος θυμάται τώρα το πάγωμα των μισθών του Καραμανλή και τις αυξήσεις του Παπανδρέου; Τις ζημιές μετράμε. Κοντά σε αυτά ο εργαζόμενος βλέπει και τις ηγεσίες της ΑΔΕΔΥ- ΓΣΕΕ να συναγωνίζονται στην κάλυψη της κυβερνητικής πολιτικής, άρα είναι φυσικό να έχει καχυποψία σε οποιαδήποτε κινητοποίηση.

· Όμως μπροστά σε αυτή την κρίση που το σύστημα τη φορτώνει στις πλάτες μας, εμείς οι εργαζόμενοι έχουμε τη δυνατότητα να επιβάλουμε μια άλλη πολιτική. Το εκπαιδευτικό και φοιτητικό κίνημα δεν απέτρεψε τη συνταγματική αναθεώρηση για το άρθρο 16 (ιδιωτικοποίηση Α.Ε.Ι) και έκανε τον Παπανδρέου να κάνει πίσω; Ο Δεκέμβρης με τη ζωντάνια της νεολαίας μας δε φόβισε όλη την Ευρώπη και έκανε τον Σαρκοζί να πάρει πίσω την εκπαιδευτική του μεταρρύθμιση;

· Για την ανατροπή αυτής της πολιτικής απαιτείται οργάνωση και στόχοι. Ενότητα στη βάση. Ανατροπή του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Η δύναμή μας είναι η συμμετοχή, η άμεση δημοκρατία του σωματείου. Αυτά δε μας πρόδωσαν ποτέ. Μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα για κατάργηση του συμφώνου σταθερότητας και συντριβή της συνθήκης του Μάαστριχτ.

· Χρήματα υπάρχουν. Δισεκατομμύρια βρέθηκαν επί Ν.Δ για να σωθούν οι τράπεζες. Να σταματήσει η υποκρισία.

· Υπερασπιζόμαστε την κοινωνική ασφάλιση. Ούτε βήμα πίσω. Από αύριο οργάνωση και προετοιμασία για μεγαλειώδη κινητοποίηση, όπως επί Γιαννίτση. Το νέο ασφαλιστικό δε θα περάσει. Το σύστημα, όταν κινδυνεύει να τα χάσει όλα, υποχωρεί.

· Κόκκινη γραμμή για μας η αξιολόγηση και τα σχολεία στους δήμους. Δε θα γίνουμε επαίτες να παρακαλούμε τους δημάρχους να μας διορίζουν ωρομίσθιους στα σχολεία.

Σας καλούμε να συμμετέχετε όλοι στην απεργία στις

10-2-2010 και στην πορεία μαζί με την Ε.Λ.Μ.Ε μας.