Βραβεύτηκαν λοιπόν οι εκπαιδευτικοί που είχαν να επιδείξουν και από μια καινοτομία στο διδακτικό τους έργο ενώ την ίδια στιγμή ωρομίσθιοι συνάδελφοι τους διαδήλωναν για το ότι μένουν απλήρωτοι εδώ και ένα χρόνο. Η Υπουργός ήταν ξεκάθαρη στους αφορισμούς της: Από εδώ οι εκπαιδευτικοί που αξίζουν να φέρουν αυτόν τον τίτλο και από εκεί οι παρίες, οι φωνακλάδες που τόλμησαν να διαταράξουν μια τόσο όμορφη και καινοτόμο τελετή για τη βράβευση των συναδελφων τους, να υποβαθμίσουν την πρώτη, εδώ και χρόνια, "αγαθή"προσπάθεια του Υπουργείου Παιδείας να αναδείξει τη δουλειά των εκπαιδευτικών. Κι όλα αυτά με το ευτελές αίτημα της, άκουσον-άκουσον,καταβολής των δεδουλευμένων τους. Δεν είμαι αντίθετος με τις καινοτομίες, ούτε με τις νέες τεχνολογίες στην εκπαίδευση. Αυτό... προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης. Κάθετα αντίθετος είμαι με ό,τι προσβάλλει τη νοημοσύνη μου........
ΖΟΥΚΥΔΙΔΗΣ
Τι ορίζεται ως καινοτομία;Ερωτηματολόγια,περιβαλλοντικές εργασίες,διαδραστικοί πίνακες,κτλ.κτλ.Αυτός είναι προφανώς ο ορισμός της λέξης από το Υπουργείο.Την ίδια στιγμή,όλοι οι άλλοι εκπαιδευτικοί καλούνται να ακολουθήσουν το παράδειγμα των προαναφερθέντων.Μάλλον δε χρειάζεται......Γιατί ιδιαίτερα καινοτόμος είναι ο Έλληνας Εκπαιδευτικός όταν καλείται ,χωρίς καμιά βοήθεια,να κοινωνικοποίησει παιδιά μεταναστών.Όταν μέσα σε λιγότερο από είκοσι χρόνια από την έλευση των γονιών τους τα παιδιά αυτά εισάγονται και στα ανώτερα ιδρύματα της χώρας.Όταν προσπαθούν να βρουν ισορροπίες ανάμεσα στη ξενοφοβία της μισής τάξης και στη χαμηλή αυτοεκτίμηση της άλλης μισής.Όταν προσπαθούν να μυρίζουν το ρατσισμό, ακόμα και εκεί που δε φαίνεται.Όταν πρέπει να διδάξουν μέσα από βιβλία κακογραμμένα και μέσα σε μια κοινωνία που απαξιώνει τη μόρφωση και έχει μετατρέψει το σχολείο σε κέντρο επαγγελματικής αποκατάστασης.Όταν,τέλος,τοποθετείται ο εκπαιδευτικός στις εσχατιές της χώρας και έχει να αντιμετωπίσει τις τοπικές ιδιαιτερότητες με τα ψιχία του μισθού του ......Εκεί να δεις καινοτομίες.Ο σωστός εκπαιδευτικός δε θέλει βραβεία και μετάλλια ήθους.Επειδή όμως σε κάποιους αρέσουν τα βραβεία ,θα κάνω μια απονομή.......
ΑπάντησηΔιαγραφήΒραβείο Κοινοτυπίας στην Υπουργό μας,λοιπόν......
χρειάζεται σίγουρα το βραβείο Κοινοτοπίας(όχι κοινοτυ...). Είναι κωμικοτραγικό αυτό που συμβαίνει με τους υπουργούς Π..αιδείας. Προσπαθούν να εντυπωσιάσουν, να πρωτοπορήσουν, να καταγραφούν στα ΜΜΕ. Και υπονομεύουν συχνά ό,τι καλό έχουν πετύχει οι ανώνυμοι εκπαιδευτικοί, αυτοί οι άγνωστοι στρατιώτες του πολιτισμού μας. Ας σταθούν οι πολιτικοί σεμνά και ταπεινά μπροστά σ΄αυτούς τους ανθρώπους, όπως και σε κάθε έλληνα πολίτη, ας αφουγκραστούν τις αγωνίες και τα όνειρά τους. Σεμνά και ταπεινά, όμως, όχι ξετσίπωτα κι αλαζονικά λες κι είναι νιόβγαλτα πορνίδια που θέλουν να επιβεβαιώσουν την αξία τους στους πολύπειρους "προστάτες" τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην εκδήλωση όπου έγινε το επεισόδιο μεταξύ της ηγεσίας του «ΥΠΕΠΘ» και των αδιόριστων συναδέλφων παραβρέθηκαν και συνάδελφοι από την περιοχή μας λόγω της βράβευσης του ενός ο οποίος και πήρε θέση για το συμβάν. Αρχικά, μπράβο στον συνάδελφο, που είχε δεχθεί και ευρωπαϊκή διάκριση για τις δραστηριότητες του, για την βράβευση κι έπειτα για την διατύπωση των αντιρρήσεων του στην ίδια την υπουργό, αλλά και δημόσια, στη συνέχεια, μέσω του διαδικτύου. Η διπλή αυτή παρέμβασή του προκάλεσε αίσθηση και προβληματισμό στο υπουργείο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις 13/3/2010 συμμετείχα στην εκδήλωση του Υπουργείου Παιδείας Δια βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων εκπροσωπώντας το 2ο Γυμνάσιο Ζεφυρίου και παρουσιάζοντας την σχολική εργασία που διακρίθηκε σε πανευρωπαϊκό διαγωνισμό. Tην εκδήλωση, πόσο δε μάλλον τις παρουσιάσεις, πλην των συμμετεχόντων, των φιλικών τους προσώπων και των διαδηλωτών, ελάχιστοι τίμησαν – ή τουλάχιστον είχαν την περιέργεια για αυτή– λ.χ. στελέχη της εκπαίδευσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς να θέλω να μειώσω τις προθέσεις του Υπουργείου, έχοντας μια μικρή εμπειρία σχεδόν 15 ετών στο χώρο της εκπαίδευσης, η στάση μου είναι πάντα κριτική απέναντι σε όλες αυτές τις εκδηλώσεις. Είναι πολύ δύσκολο πια να διακρίνω ειλικρίνεια σε προθέσεις ,έχοντας βιώσει την απογοήτευση όλα αυτά τα χρόνια για τον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι εκπαιδευτικοί από το Υπουργείο.
Γιατί άραγε σε μια εκδήλωση με την ονομασία Αριστεία και Καινοτομία στην εκπαίδευση απενεμήθησαν … αναμνηστικά συμμετοχής;
Συμβολικά δεν θα έπρεπε να υπάρχει η υπογραφή της κ. Υπουργού, όταν γίνεται τόσος λόγος για την αξία αυτής της προσπάθειας;
Προφανώς δε θα μπορούσα ποτέ να ισχυριστώ ότι ο κλάδος των εκπαιδευτικών είναι αμέτοχος στην κατρακύλα αυτή. Είμαι έτοιμος να πάρω όποιο μερίδιο ευθύνης μου αναλογεί. Αλλά θα ήθελα να δω το ίδιο από όλους τους φορείς που συμμετέχουν στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Το χειρότερο συναίσθημα είναι το ότι δεν είμαι πια σίγουρος αν η συμμετοχή σε αυτές τις εκδηλώσεις είναι στα πλαίσια ανάδειξης των πρωτοβουλιών των εκπαιδευτικών ή απλά γεμίζουμε το χώρο για να ακούσουμε τις «νέες» προτάσεις εμπειρογνωμώνων.
Το λέω αυτό γιατί ένιωσα μεγάλη απογοήτευση ακούγοντας στελέχη του Υπουργείου να κατηγοριοποιούν άκριτα συναδέλφους σε αυτούς που θέλουν το καλό της παιδείας και σε αυτούς που αντιστέκονται. Όταν μάλιστα η αιτία διαμαρτυρίας είναι τόσο προφανής και δίκαιη. Όταν είναι σε όλους γνωστό ότι το φαινόμενο της ωρομισθίας είναι ένα φαινόμενο που μόνο το Υπουργείο για οικονομικούς λόγους μπορεί να εξυπηρετήσει. Θα περίμενα λοιπόν μια αναγνώριση των δίκαιων αιτημάτων τους και όχι μια κατά μέτωπο επίθεση.
Αυτό δε σημαίνει από την άλλη πλευρά ότι συμφωνώ και με την επιλογή διαμαρτυρίας των συναδέλφων, όταν πρόκειται για μια εκδήλωση που αφορά εκπαιδευτικούς γονείς και μαθητές, ακόμα και αν αυτή η εκδήλωση γίνεται για άλλους λόγους.
Με ενόχλησε το γεγονός ότι όσοι βρεθήκαμε στην εκδήλωση αυτή θεωρήθηκε ότι συμφωνούμε άκριτα με ό,τι ακουγόταν. Το ότι δεν υπήρξε αντίδραση σε όσα ακούστηκαν από τον κ. Μπλέτσα αλλά και τον Γενικό Γραμματέα είναι δείγμα σεβασμού στην εκδήλωση και τους θεσμούς και όχι συμφωνία σε ό,τι ακούστηκε. Αυτή η διαφωνία μου θέλω να καταγραφεί.
Κυρία Διαμαντοπούλου, υπάρχει μεγάλη απογοήτευση στο χώρο της εκπαίδευσης αλλά ταυτόχρονα, ναι, υπάρχει όρεξη και αίσθημα ευθύνης. Απογοήτευση από τα χρόνια υποβάθμισης των εκπαιδευτικών από το Υπουργείο και όρεξη και αίσθημα ευθύνης που πηγάζει από την υποχρέωση που νιώθουμε απέναντι στους μαθητές μας να προσφέρουμε.
Σε όλες τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης υπάρχουν εκπαιδευτικοί με μεράκι και όρεξη για την εκπαίδευση. Είναι καθήκον σας να τους βρείτε και να τους ακούσετε έστω και άτυπα. Δε θέλω να υποβαθμίσω τις επιτροπές σοφών και εμπειρογνωμώνων, αλλά πολλές φορές οι λύσεις είναι τόσο απλές! Σε αυτό το πλαίσιο η εκδήλωση ήταν ένα πρώτο θετικό βήμα.
Ελπίζω ειλικρινά και εύχομαι να ακολουθήσουν περισσότερα θετικά, αλλά κυρίως, ουσιαστικά βήματα ώστε του χρόνου τέτοιο καιρό, αν η τύχη με φέρει να παρευρεθώ σε μια αντίστοιχη εκδήλωση, να νιώσω την ανάγκη να ευχαριστήσω το Υπουργείο, κάτι που δεν μπορώ επουδενί να κάνω φέτος, παρά την τιμή που μου έκανε να με βραβεύσει.
Αθανάσιος Ι. Τσαγκατάκης
Καθηγητής Πληροφορικής
2ο Γυμνάσιο Ζεφυρίου
Το Σάββατο 13/3/2010 ήμουν και εγώ προσκεκλημένος στην Αθήνα στο Ι.Μ.Ε. στην "τιμητική" εκδήλωση με τίτλο ΑΡΙΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ. Θα παρουσίαζα και εγώ τη δουλειά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛόγω οικογενειακού πένθους δε μπόρεσα να παραστώ.
Στο τέλος της παρουσίασής μου είχα σκοπό να κάνω μια εξαιρετικά τιμητική δήλωση και για τους συναδέλφους οι οποίοι δεν βραβεύονται, αλλά δουλεύουν ισάξια και παραπάνω από εμένα στο σχολείο μου ή και σε άλλα σχολεία. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ. Η ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ τους κάνουν υπέροχα project και πολύ όμορφες δουλειές με τα παιδιά τους στην τάξη. ΑΠΛΑ ΔΕ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ Η ΒΡΑΒΕΥΣΗ Ή ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΡΟΒΟΛΗ. ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΑΘΟΡΥΒΑ.
Η υπουργός μας, όπως και άλλοι υπουργοί στο παρελθόν για άλλη μια φορά έδειξαν το ήθος τους απέναντι στους συναδέλφους και κυρίως στους αδιόριστους. Και από εδώ φαίνεται ότι Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΠΕΣΑ. Μόνο ο σκοπός που αγιάζει τα μέσα.
Δεν πίστευα στα αφτιά μου και στα μάτια μου βλέποντας και ακούγοντας τις δηλώσεις της υπουργού μας στην τηλεόραση. Τα "καλά πρότυπα" από δω και τα "κακά πρότυπα" από κει. Δημιουργία πόλωσης. ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΝΑ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΥΝΑΝΕ ΤΙΣ ΚΕΦΑΛΕΣ ΤΟΥΣ.
Σας φέρνω παράδειγμα την ωρομίσθια γυμνάστριά μας που έρχεται από την Πάτρα 120 χιλιόμετρα δρομολόγιο 3 φορές την εβδομάδα κουβαλώντας της Παναγιάς τα μάτια κάθε φορά (μπάλες, κορίνες, παιχνίδια και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε) για να τους κάνει δραστηριότητες, αερόμπικ και πράγματα για να τα ευχαριστήσει.
Ξέρετε ότι έχω συνάδελφο που πληρώνει από την τσέπη του ποσά στα βιβλιοπωλεία για να αγοράζει και να χαρίζει βιβλία στους μαθητές του; ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟΣΟ ΔΟΥΛΕΥΤΑΡΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΑΒΕΥΤΕΙ...
Αυτοί οι συνάδελφοι προσβλήθηκαν και υποτιμήθηκαν το Σάββατο από την υπουργό μας με τις απαξιωτικές της δηλώσεις. ΝΤΡΟΠΗ. ΤΗΝ ΚΑΛΩ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΕΣΕΙ, ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΕ ΚΑΤΙ ΠΙΟ ΣΥΓΚΑΤΑΒΑΤΙΚΟ, ΑΛΛΙΩΣ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ.
Νομίζω ότι έχουμε χάσει το νόημα της εκπαίδευσης και τον προσανατολισμό μας με τη δημιουργία ανταγωνισμού μεταξύ των συναδέλφων. Ο ανταγωνισμός μάς αλλιώνει, χαλάει το ήθος μας και δημιουργεί εγωισμό και έπαρση. Εξάλλου κάτι τέτοιοι συνάδελφοι μού έκαναν καταγγελία στο γραφείο της υπουργού, το Γενάρη που μας πέρασε, χάνοντας την παρουσίαση της δουλειάς μου στη Σεβίλλη στα πλαίσια του συνεδρίου Etwinning. Μια από αυτές "καμάρωνε" κιόλας στην χθεσινή εκδήλωση.
ΟΧΙ ΚΥΡΙΟΙ ΚΑΙ ΚΥΡΙΕΣ. ΔΕΝ ΤΙΣ ΘΕΛΩ ΤΕΤΟΙΕΣ ΤΙΜΕΣ. ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΥ ΔΕ ΒΡΕΘΗΚΑ ΕΚΕΙ.
Με πλήρη επίγνωση του λόγου μου,
Παπανδρέου Χρήστος, δάσκαλος