Η Γ. Σ. της ΕΛΜΕ στις 4/5/ υιοθέτησε το ακόλουθο ψήφισμα.

Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται μεγάλη κινητικότητα από ενεργούς πολίτες σχετικά με το παρόν και το μέλλον της χωματερής. Φορείς και συλλογικότητες από τα Άνω Λιόσια και τη Φυλή ως την Πετρούπολη, το Καματερό, τους Αγίους Αναργύρους και το Ίλιον συνδιαλέγονται. Επιβάλλεται όλοι να οργανώσουν το συντονισμό τους ώστε να εκφράσουν αποτελεσματικότερα την αγωνία, αλλά και τη θέλησή τους να μην ανεχθούν περαιτέρω υποβάθμιση της ζωής τους εξαιτίας των σχεδίων της κυβέρνησης και των μεγαλοεργολάβων για το μέλλον της μεγαλύτερης χωματερής στην Ευρώπη. Εμπνέονται από τους αγώνες των κατοίκων της Κερατέας και ξαναθυμούνται τους δικούς τους αγώνες το 2004-2005. Είχαν αποτελέσει και την πρώτη οργανωμένη λαϊκή αντίδραση κόντρα στη «νέα διακυβέρνηση» του μικρού Καραμανλή που αναπαυόταν στις δάφνες της ολοκληρωθείσας Ολυμπιάδας του 2004 και στην «εθνική ομοψυχία» που αυτή είχε προκαλέσει.
Σήμερα, το σχέδιο για την περιφερειακή διαχείριση των απορριμμάτων, που θέλουν να υλοποιήσουν με ληστρικό τρόπο μεγαλοκεφαλαιούχοι κομπιναδόροι, προβλέπει στη χωματερή την ίδρυση 2 εργοστασίων καύσης και την επιστροφή της λυματολάσπης από την Ψυτάλλεια. Αν εφαρμοστούν όλα αυτά, τότε όχι μόνο δεν θα ηττηθεί το τέρας της μόλυνσης, αλλά θα μονιμοποιηθεί με ορίζοντα τα επόμενα 20 – 30 χρόνια. Η υποβάθμιση της Φυλής και των όμορων δήμων τόσο περιβαλλοντικά όσο και κοινωνικά, πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Και όχι μόνο αυτής της περιοχής, αλλά και όλου του λεκανοπεδίου, αν σκεφτούμε ότι το κανάλι του Μόρνου, το οποίο είναι ανοικτό, περνά 500 μέτρα δίπλα από τη χωματερή μεταφέροντας το νερό που φθάνει σε όλα τα σπίτια. Θα υποστούμε αυτήν την κατάσταση μόνο και μόνο για να πλουτίσουν οι μεγαλοεργολάβοι; Προωθούν τεχνολογία ξεπερασμένη και καταδικασμένη από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα και καμία σχέση έχει με την «πράσινη ανάπτυξη» που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση .
Η ανακύκλωση στην πηγή, τα εργοστάσια ανακύκλωσης με ουσιαστική κι όχι εικονική λειτουργία, η κομποστοποίηση κι άλλες εναλλακτικές μορφές διαχείρισης των απορριμμάτων παραμένουν ζητούμενο ακόμη και σήμερα, το 2011 στη χώρα μας. Πρέπει να κατασκευάζονται μακριά από κατοικημένες περιοχές, πόσο μάλλον από την ήδη χιλιοκορεσμένη περιοχή της Δυτικής Αττικής που έχει πληρώσει στο πολλαπλάσιο ό, τι της αναλογεί στο θέμα των σκουπιδιών. Γι΄αυτό και πρέπει να εξαιρεθεί από κάθε νέο σχεδιασμό. Αυτή η ανάλγητη τάση για κέρδη δίχως όρια και με κάθε μέσο είναι ο κύριος λόγος και του εμβληματικού πια αγώνα των κατοίκων της Κερατέας εδώ και 4 μήνες. Η τραγική κατάσταση που χρόνια πληγώνει την περιοχή μας και τους κατοίκους της φαίνεται να βολεύει και να αρέσει στους πλούσιους αυτούς κυρίους αυτούς και θέλουν να μείνει έτσι στον αιώνα τον άπαντα για να έχουν τα εργοστάσιά τους να δουλεύουν ανενόχλητα.
Όμως στο μυαλό μας πρέπει να έχουμε πώς θα πάψουν να υπάρχουν αυτές οι χωματερές που προσβάλλουν τον άνθρωπο και τον πολιτισμό μας και δεν πρέπει ούτε μια στιγμή να ξεχνάμε ότι αρκετοί χάνουν τη ζωή τους στη χωματερή για «ένα μάτσο… σκουπίδια», λες κι είναι κι εκείνοι σκουπίδια κι όχι ανθρώπινα όντα με αξιοπρέπεια. Χάνουν τη ζωή τους σε φόνους «για ένα κομμάτι ψωμί» κι ένα κιλό σκουπίδια…
στην κατασκευή 3 πυρηνικών εργοστασίων καταδικάζοντας όλη την περιοχή. Επείγει κι επιβάλλεται όλοι μαζί να βροντοφωνάξουμε:
ΟΧΙ! ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΙ ΧΥΤΥ ΚΑΙ ΧΥΤΑ,
ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΙ ΧΩΜΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ
ΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥΣ ΒΟΜΒΕΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ.
Ο Αγώνας κι η Αλληλεγγύη, η Παιδεία κι ο Πολιτισμός, είναι τα όπλα μας κόντρα στο σκοτάδι των συμφερόντων των σκουπιδιών για να ζούμε σε μια πιο ανθρώπινη πόλη και περιβάλλον και σε ένα βιώσιμο πλανήτη με σεβασμό, ουσιαστική επικοινωνία κι αλληλοκατανόηση.

Συμμετέχουμε στη Συγκέντρωση, 29 Μαΐου, 11:30πμ,
στην Πλατεία του Δημαρχείου στα Άνω Λιοσία.